توسعه یک مدل جدید مبتنی بر تئوری بازی برای تحلیل توسعه تأمین کننده با لحاظ همکاری و رقابت همزمان در زنجیره تأمین

شرکت ها به­منظور ایجاد تمرکز فعالیت ها بر روی توانمندی های محوری، به­طور فزاینده ای کالاها و خدمات مورد نیاز خود را از تأمین کنندگان بیرونی خریداری می کنند. حال چنانچه عملکرد یک تأمین کننده ضعیف باشد، شرکت های خریدار آگاه با دو گزینه روبه­رو هستند: اجرای برنامه های توسعه ای به منظور بهبود وضعیت عملکردی تأمین کننده فعلی یا تعویض با تأمین کننده جدید با وضعیت عملکردی بهتر تحت شرایط معین. مسأله زمانی چالش ­برانگیزتر است که شرکت خریدار، ملزومات مورد نیاز خود را از تأمین کننده ای خریداری نماید که با آن تأمین کننده در بازار نیز رقابت داشته باشد؛ رویه ای که امروزه مصادیق زیادی در صنایع مختلف دارد. به منظور مطالعه تحلیلی مسأله، در این مقاله مدل ریاضی ارایه می شود تا گزینه های توسعه تأمین کننده فعلی و تمایل به تأمین کننده جدید را با یکدیگر مقایسه نماید. به ویژه، سه شرکت رقیب در بازار با یک محصول نهایی در شرایطی در نظر گرفته می شود که یکی از شرکت ها محصول خود را از یکی شرکت های رقیب تهیه می نماید. از آنجا که این شرکت از عملکرد تأمین کننده خود به لحاظ قیمت رضایتمندی ندارد، ممکن است به­منظور کمک برای کاهش هزینه ها با او وارد سرمایه گذاری همکارانه شود. به علاوه، این امکان وجود دارد که شرکت خریدار تأمین کننده فعلی را رها نماید و به شرکت تأمین کننده جدید با هزینه کمتر متمایل شود. به رغم تضاد با برداشت اولیه، تحلیل های ریاضی نشان می­دهد که تحت شرایط معین، همکاری با رقیب بر رها کردن وی برتری دارد.